Pandemi başladığından beri birçoğumuz evden çıkmadık, yetişkinler kendi sorunları ile boğuşurken çocuklar ne alemde? Ben kızımın bir haftadır yaşadığı, aksam saatlerinin yaklaşmasıyla başlayan stresi ve bu konuda neler yaptığımı paylaşıyorum. Umarım yardımı olur. Vücut saatleri iyi kurulmuş bir aileyiz, aşırı düzene alışkanlığımızdan, işe ve okula gitmenin getirdiği günlük rutin kalktığı için en azından sabah kalkış ve akşam yatış saatlerini dengede tutalım dedik.
KÜÇÜK KIZIM AKŞAM OLUNCA TELAŞLANIYOR
Her zamanki gibi düzenli olarak geleneği devam ettirdik, sabah kalkar kalkmaz perdeleri ve pencereleri açıp temiz hava almakla başladık güne. Kısa aralıklarla hem dersler yapıldı hem de eğlenceli oyunlar, resim çizme, oyun hamuru ile terapi, mutfakta yeni beceriler edinme aktiviteleri… Covid-19 öncesi fiziksel olarak çok yoğundular: hem dans hem diğer sporlarla uzun vakit geçirdikleri için evde yapılacak yeni beden eğitimi alternatifleri bulundu (Joe Wicks ile sabah 9’da egzersiz), odaları temizleme, oyuncak toplama sorumlulukları… Her çocuk bir değil, küçük olandan akşam saatleri yaklaştıkça, yemek telaşına girişince sorular gelmeye başladı.
“KARANLIĞI SEVMEM”LE BAŞLADI
“Uyku saatime ne kadar var? Saat kaç? Uyumak istemiyorum…” Banyodan sonra her türlü zeki girişimle uyku saatini daha geç saatlere çekmeye başladı. Önce okuduğu kitabı yarılamak; birkaç gece sonra yeni başladığı kitabı yarılamak değil aynı akşam bitirmek istedi, sonra “Karanlıktan hoşlanmıyorum” dedi. Odaya bir gece lambası bulundu, sonra gecenin bir yarısı odama gelip “Seninle uyuyabilir miyim?” ile devam eden aslında klasik ama yaşı ve karakterine uymayan, endişeler sonucu ürettiği bu davranışlarla bize yaşadığımız süreçten ne kadar etkilendiğini ispatladı. Neler yapmam gerektiğini hem evdeki kitaplar hem de internetten edindiğim bilgilerle kendi çocuğuma adapte ettim. Her strateji her çocuğa, her yaşa uymayabilir… Siz karar verin.
SİHİRLİ HALI TAKTİĞİNİ DENEYİN
- Konuşun…
- Kendisine endişelerini paylaştığı için teşekkür edin, verdikleri reaksiyonun normal olduğunu söyleyin.
- Sihirli bir halı seçmesini isteyin, ne renk bir halıya binmek istediğini sorun. Daha sonra sorulara devam edin; bu halıyla uçup nereye gitmek istediğini sorun ve birlikte sihirli yolculuğa çıkın, endişelerden birlikte uzaklaşın.
- Gün içinde bu konuda konuşmak için zaman ayırın, akşam saatlerinde anksiyete yükselebilir, uykusu daha çok kaçabilir. O yüzden erken saatlerde paylaşmakta fayda var.
KENDİNİ LEGO İLE ANLATSIN
- Resim terapisi, lego terapisi daha önce kullandığım teknikler iletişimi kolaylaştırmaya yardım eder. Bize uymadı ama daha küçük yaş çocuklar oyunla, resimle konuşmaya daha açık. Bir buzdağı düşünün, bize görünen kısmı ve suyun altındaki kısmı çok farklı. Çocuğunuzun size gösterdiği ve gizli kalan duygularını temsil ettiğini farz edin. Suyun altındaki duygulara ulaşmak için kendilerini resimle veya lego ile ifade etme fırsatı verin, onlarla konuşun, bu iletişim ile rahatlamalarını sağlayın.
- Eğer illa yatma saati konuşmak istiyorsa endişeleri yazıp bir kutuya atıp ertesi gün konuşmayı önerebilirsiniz. Sevdiği bir oyuncağına sarılmak, rahatlatıcı müzik dinlemek de etkili olabilir.
- Karnım ağrıyor, başım ağrıyor gibi endişe kaynaklı çığlıklara kulak verin. Bizim kullandığımız kas gevşetme, nefes egzersizleri herkesin kolaylıkla uygulayabileceği şeyler. İnternetten size uygun olan birini seçip her akşam yatmadan düzenli olarak tekrarlayın.
KONUŞURKEN ELİNE MASAJ
- Konuşma ile koordineli bir şekilde ellerine ve parmaklarına masaj yapın, hatta tüy bile kullanabilirsiniz.
- Biz her akşam kitap okuruz, bu hafta ben okuyorum o dinliyor. Yaşayıp öğreniyoruz…
