ÖLÜMCÜL TEHLİKE: RADYASYON
Avrupa Uzay Ajansı’nın yeni blog yazısında açıkladığı gibi, bu yalnızca mürettebatlı bir kapsülü Mars’a yollayacak bir roket ve uzay aracı teknolojisine sahip olma meselesi değil. İşin aslı, bugün bu görevle göndereceğimiz hiç kimsenin, yeniden yeryüzüne dönecek kadar uzun yaşayamayacak olması. Bu kişilerin ölümüne yol açacak olan şey ise, radyasyon.
Uluslararası Uzay İstasyonu’nda zaman geçiren astronotlar bile, yeryüzündeki emsallerine oranla muazzam miktarda kozmik radyasyon alıyor. Mars’a gidiş ve potansiyel olarak Dünya’ya dönüş görevi, yolcular yeryüzüne tek parça dönseler bile muhtemelen intihar olurdu.
‘UZUN VADELİ ETKİLERİ BİLİNMİYOR’
Avrupa Uzay Ajansı’ndan fizikçi Marco Durante bu durumu şöyle açıklıyor: “Bugünkü duruma bakıldığında, radyasyon nedeniyle Mars’a gidilemez. Kabul edilebilir doz sınırlarında kalmak imkansız. Esas problem, risklerle ilgili büyük belirsizlik. Uzay radyasyonunu pek iyi anlamıyoruz, bunun uzun vadeli etkileri ise bilinmiyor.”
Uzay radyasyonu bu kadar kötüyse, evrende seyahat etmeyi nasıl başaracağız? Bilim insanları bu konuda çeşitli çözüm olasılıkları üstünde çalışıyor. Bu olasılıklar arasında, mürettebatlı bir uzay aracını uzun menzilli görevlerde yolcular için zararlı radyasyon düzeyinden koruyabilecek özel bir koruyucu kalkan da bulunuyor.
CEVABI 2030 SONRASI ÖĞRENECEĞİZ
Uluslararası Uzay İstasyonu’nda yapılan deneyler de insan vücudunun kozmik radyasyona verdiği tepki konusuna ışık tuttu. NASA’nın İkizler Çalışması’nda (Twins Study) uzay seyahatinin iki adet tek yumurta ikizi üzerindeki biyolojik etkileri karşılaştırıldı. Uzay yolculuğu yapan kardeşin DNA’sında değişiklikler olduğunu ortaya koyan bu çalışma, uzayda uzun süre geçiren insan vücudunda ciddi değişiklikler olabileceğinin de ipuçlarını verdi.
Mars’a mürettebatlı bir yolculuk teknolojik açıdan mümkün olduğunda, yani birçok uzmana göre 2030 sonrasında, kozmik radyasyonun oluşturduğu tehditleri ve uzay yolcularını güvende tutacak bazı çözümleri daha iyi biliyor olacağız.
